Geschiedenis van het Asyl
De stichting Asyl voor Oude en Gebrekkige Zeelieden werd opgericht in 1872 . Allereerst valt het plein op om de fraaie ligging. Het prachtige rozenpark, het standbeeld de Nymph en de verschillende monumenten. Het Asyl is gebouwd op de plek waar, vanaf de Middeleeuwen, de Maarlandse Sint Pieterskerk heeft gestaan. Na de omwenteling in 1572 werd deze parochiekerk buiten gebruik gesteld. In 1748 werd het koor afgebroken en in 1807 werd het schip voor afbraak verkocht en in 1817 werd de toren afgebroken.
De Plaquette op de woning nr 23a ter nagedachtenis aan Jacob van Maerlant koster van de St. Pieterskerk (ca 1260) berust op een grote vergissing. Eeuwenlang heeft men gemeend dat deze dichter koster zou zijn geweest van deze parochiekerk. Dankzij een studie van de Vlaamse pastoor Noterdaem kon worden aangetoond dat Jacob van Maerlant de Costere moet hebben geheten en dat hij gewoond heeft in Maerland bij Brugge.
Op 1 april 1572 werd Brielle door de watergeuzen ingenomen. Op 21 februari 1872 werd d.m.v. een circulatie de bewoners van Brielle op de hoogte gebracht dat in het vervolg 1 april een nationale feestdag in Brielle zal zijn. Want binnenkort zou het 300 jaar geleden zijn dat, na 80 jaar lijden, de eerste triomf behaalde in de strijd tegen de Spanjaarden. De wens van vorst en volk was de vrijheid te behouden. Maar Brielle had echter nog enkele wensen: een monument oprichten en het stichten van een Asyl voor oude en verminkte Nederlandse zeelieden. Beiden met het doel om het nageslacht te laten zien hoe belangrijk de inneming van Den Briel door de watergeuzen was geweest.
Nadat de 1e steen voor dit gesticht door Willem III werd gelegd, was het nog niet zo dat het gebouw, ontworpen door architect Outshoorn, helemaal gebouwd kon worden. Ruim 80.000,00 gulden werd door de vorstelijke familie en bevolking geschonken aan de stichting. Er kon een begin worden gemaakt met de bouw. Maar met die gelden kon alleen het middengebouw voltooid worden. Dit betekende dat maar 4 huisjes en een hoofdgebouw gebouwd kon worden. Daarom werd hulp ingeroepen van de bevolking en aan personen die een jaarlijkse bijdrage of een eenmalige bijdrage wilden schenken.
Uit de Leidsche Courant 1872
Dankzij een royale gift van 47.000,00 gulden van Mr. Alexander Verhuell kon de rechtervleugel worden gebouwd. Boven de ingangen ziet men nog het wapen en de initialen van de schenker. In 1875 werd het Asyl voltooid. Maar het oorspronkelijke plan, een hoofdgebouw met twee vleugels kon niet worden verwezenlijkt. Het gehele complex is een ontwerp van de bekende architect C. Outshoorn.
Tot 1947 werden de huisjes bewoond door gepensioneerde marinemensen. Zij kregen iedere week een toelage. Zij konden er, samen met vrouw, hun oude dag slijten. Maar zodra de man overleed moest de vrouw binnen 3 maanden de woning verlaten. In het hoofdgebouw woonde aan de rechterzijde de “directeur”. Hij was het aanspreekpunt en rapporteerde bij de Regenten. Nog steeds wordt het huis bewoont door de opzichter. De linkerzijde was en is de ruimte waar de regenten hun vergaderingen houden.
Na 1947 konden ook de burgers zich inschrijven. In 1e instantie waren dat bejaarde mensen, later mensen van allerlei leeftijden.